του Παναγιώτη Κωστόπουλου*
Οι πρώτες μέρες της ΝΔ στην κυβέρνηση χαρακτηρίζονται από αποφασιστικότητα και ετοιμότητα, κάτι το οποίο όμως θα αποδειχθεί στην πράξη. Σε ένα συντηρητικό ακροατήριο, ήχησε ευχάριστα η κατάργηση του ασύλου, η κατάργηση του νόμου Παρασκευόπουλου, η αποκατάσταση των σχέσεων της κυβέρνησης με την Εκκλησία, αλλά και κάποιες οικονομικές αλλαγές και ελαφρύνσεις που ανακοινώθηκαν.
Χάρη στην πρώτη θετική εικόνα της κυβέρνησης, οι ψηφοφόροι της ΝΔ μπορούν να κάνουν τα στραβά μάτια για αρκετά θέματα (τοποθέτηση του Κ. Τσουβάλα ως Γ.Γ. Δημοσίας Τάξης, πρόταση της ΝΔ για τον Παπαδημούλη, τοποθέτηση του Μαργαρίτη Σχοινά ως Επιτρόπου στην Κομισιόν). Υπάρχει όμως κάτι που δεν καταπίνεται και αυτό είναι η επιλογή του Μαυρωτά για τη θέση του Γ.Γ. Αθλητισμού. Πολλοί έγραψαν ότι είναι αξιοπρεπής άνθρωπος, μορφωμένος, ο καλύτερος Έλληνας αθλητής υδατοσφαίρισης, άρα άξιος για τη θέση που τοποθετήθηκε. Ας δεχτούμε ότι είναι όπως τα λένε και ας πούμε ότι είναι ο πιο άξιος γι’ αυτήν τη θέση.
Η ΝΔ όταν η «Συμφωνία των Πρεσπών» ήταν προς ψήφιση, είχε αναφέρει τα δεινά που θα προκαλέσει η κύρωσή της, αφού μετά είναι πολύ δύσκολο να ακυρωθεί. Γι’ αυτό προεκλογικά δεν μίλησε για ακύρωσή της. Οπότε, κομβικό σημείο σύμφωνα με τη ΝΔ ήταν η μη κύρωση της «Συμφωνίας» από την Βουλή και προφανώς κρίσιμο ρόλο σ’ αυτό έπαιξαν οι βουλευτές που τη στήριξαν. Να θυμίσω ότι η «Συμφωνία» πέρασε με 153 ψήφους και εκτός από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, βρέθηκαν άλλοι οκτώ πρόθυμοι, που χάρη στις ψήφους τους κυρώθηκε η «Συμφωνία». Ο Μαυρωτάς ήταν ένας απ’ αυτούς και γι’ αυτό η επιλογή του «χτυπάει» πολύ έντονα. Η ΝΔ θα μπορούσε να τοποθετήσει στην θέση του τον αμέσως επόμενο άξιο ανάμεσα από 10.000.000 Έλληνες, τον οποίο να μην βαρύνει η ψήφιση της «Συμφωνίας». Η επιλογή του προκαλεί τον ελληνικό λαό που στην πλειοψηφία του τάχτηκε εναντίον της «Συμφωνίας».
Όντως η «Συμφωνία» δεν είναι εύκολο να ακυρωθεί. Η βασική αιτιολόγηση είναι ότι αποτελεί τμήμα της διεθνούς έννομης τάξης και τυχόν ακύρωσή της θα είναι πολιτικά εξαιρετικά κοστοβόρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ακυρώνεται. Υπάρχουν και άλλες «Συμφωνίες» που έχουν ακυρωθεί στο παρελθόν. Όπως έχει τονιστεί, η Ελλάδα μπορεί να στηριχτεί σε παραβιάσεις θεμελιωδών αρχών του διεθνούς δικαίου που υπάρχουν μέσα στη «Συμφωνία», όπως αυτές περί «αληθείας», «καλής πίστεως» και σαφήνειας. Η ΝΔ έσπευσε μέσω των δηλώσεων στελεχών της να καταστήσει σαφές ότι δεν θα διεκδικήσει κάτι τέτοιο. Ο λαός και περισσότερο οι ψηφοφόροι της, πρέπει να την πιέσουν προς την αντίθετη κατεύθυνση.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία”, στις 25 Ιουλίου 2019.
