Σε μια προσπάθεια να αμβλύνει τις έντονες αντιδράσεις των φορέων των ομογενών μας από τη Βόρειο Ήπειρο και την πρώην Σοβιετική Ένωση, με κυβερνητική απόφαση εισάγεται τροποποίηση στο νόμο 4387/2016, αναφορικά με την συμπλήρωση των απαιτούμενων ετών παραμονής στην χώρα για την καταβολή εθνικής σύνταξης. Μέχρι τώρα, ο νόμος όριζε ως απαραίτητη προϋπόθεση τα 15 έτη προϋπηρεσίας και 40 χρόνια παραμονής των πολιτών στην χώρα, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους.
Το όριο αυτό, δεσμεύονται να μειώσουν οι αρμόδιοι υπουργοί κατά 10 έτη, καθορίζοντας δηλαδή ως προαπαιτούμενα τα 30 έτη παραμονής. Η εν λόγω τροποποίηση του υπολογισμού της εθνικής σύνταξης, ισχύει για τη μερίδα ανθρώπων που συνταξιοδοτήθηκαν από την 1.1.2022 και όσους αναμένεται, στους οποίους θα καταβάλλεται το καθαρό μηνιαίο ποσό των 384 ευρώ, εφόσον έχουν συμπληρωμένα τα 30 έτη παραμονής από την ηλικία των 15 ετών. Για κάθε υπολειπόμενο έτος το ασφαλιστικό ποσό θα μειώνεται κατά 1/30.
Αφετηρία του έτους υπολογισμού των ετών παραμονής είναι το 1992 με σκοπό να συμπεριλαμβάνει και τους υπηκόους της Αλβανίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, στις οποίες χώρες επικρατούσε καθεστώς ανελευθερίας έως και το 1990 και κατά συνέπεια μετανάστευσαν στην Ελλάδα μας κατά τα επόμενα έτη και εντάχθηκαν στο εργατικό δυναμικό.
Το όριο καταβολής εθνικής σύνταξης αναπροσαρμόζεται σταδιακά κατά ένα ποσοστό ετησίως, με σκοπό να αγγίξει το 2032 τα 40 απαιτούμενα έτη. Η αναδιανεμητική αυτή σύνταξη αποτελεί ένα πρόσθετο βοήθημα στα εισοδήματα των ανθρώπων, για όσα χρόνια συνεισέφεραν στον κρατικό προϋπολογισμό.
Στην πραγματικότητα δεν αντιμετωπίζεται ο πυρήνας της κριτικής που ασκήθηκε εξαρχής στον τρόπο αντιμετώπισης των ανασφάλιστων υπερηλίκων ομογενών, οι οποίοι έως το 2013 λάμβαναν ένα οικονομικό βοήθημα ως αναγνώριση της ομογενειακής τους ιδιότητας και έκτοτε περικόπηκε με διάφορους τρόπους και προφάσεις. Αρχικά απαιτήθηκε ο συμψηφισμός με τυχόν συνταξιοδοτικές απολαβές από τις χώρες προέλευσής του, το ποσό των οποίων συντάξεων αφαιρούνταν ισόποσα από την σύνταξη που λάμβαναν στην Ελλάδα, ενώ το ίδιο έτος τέθηκε ως προϋπόθεση λήψης αυτού του ομογενειακού βοηθήματος η νόμιμη παραμονή τους επί 20 έτη στην Ελλάδα, γεγονός που εξαιρούσε το μεγαλύτερο ποσοστό των έως τότε δικαιούχων του επιδόματος.
Αυτή τη στρεβλή κατάσταση που δημιουργήθηκε το 2013 ήρθε να «αποτελειώσει» ο νόμος Κατρούγκαλου (Ν. 4387/2016), ο οποίος έθεσε ως βάση υπολογισμού της σύνταξης των ανασφάλιστων υπερηλίκων τον τρόπο υπολογισμού της Εθνικής Σύνταξης, με ανώτερο ποσό τα 384 ευρώ και απόδοση στους δικαιούχους ανάλογα με τα έτη νόμιμης παραμονής επί των 40 ετών που απαιτούνται για τη λήψη πλήρους Εθνικής Σύνταξης.
Γίνεται αντιληπτό ότι μιλάμε για πλήρη διαστρέβλωση της αρχικής φιλοσοφίας της απόδοσης του χρηματικού βοηθήματος στους ανασφάλιστους ηλικιωμένους ομογενείς, οι οποίοι επιδοτούνταν ακριβώς λόγω της ομογενειακής τους ιδιότητας, με τη μετάβαση σε ένα καθεστώς σύνταξης με όρους και προϋποθέσεις που προσιδιάζουν στη λογική της Εθνικής Σύνταξης, με μόνη διαφορά την τωρινή προσαρμογή στα 30 έτη από τα 40.
Δυστυχώς 10 χρόνια μετά την αρχική μεταβολή του καθεστώτος του ομογενειακού βοηθήματος, διαδοχικές κυβερνήσεις εξακολουθούν να μην αντιμετωπίζουν το ζήτημα με τη δέουσα εθνική ευαισθησία απέναντι σε συμπατριώτες μας που διατήρησαν την ελληνικότητά τους επί σειρά ετών βρισκόμενοι αντιμέτωποι με πλήρως ανελεύθερα καθεστώτα.
