Η Ρωσία, με αποκορύφωμα την στρατιωτική της εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, προσβλέπει σε μια απομόνωση από τις Δυτικές και Ευρωπαϊκές αξίες, προσβλέποντας σε μια ροπή προς τον συντηρητισμό και τον πατριωτισμό. Λαμβάνοντας υπόψη τα ιστορικά παραδείγματα των προηγούμενων χρόνων, η Ρωσία βρισκόταν κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη επί του Ανατολικού Μπλοκ και των Βαλκανίων (ΕΣΣΔ), με γνώμονα την προάσπιση και επιβολή των αξιών και πολιτικών της. Εμφανής ήταν ο εμμονικός αντιδυτικός της τόνος και η αντιπαράθεση της με το ΝΑΤΟ με την οποία Δύση ανταγωνίζονταν για την ηγεμονία, χαρακτηριστικό παράδειγμα του οποίου αποτελούσε και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Το ξέσπασμα μεταξύ άλλων του Ψυχρού Πολέμου, ήταν αφορμή αυτής της κόντρας μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων.
Σήμερα, βρισκόμαστε ξανά θιασώτες ενός νέου Ψυχρού Πολέμου μεταξύ Ρωσίας-Ουκρανίας, τον οποίο πολλοί ερμηνεύουν ως πόλεμο Ρωσίας-Δύσης. Η Ουκρανία με σαφή Δυτική τάση και υπέρμαχη του ΝΑΤΟ και παράλληλα γείτονος χώρα της Ρωσίας, η οποία προβάλει αξιώσεις σε αυτήν, ταράσσει τα νερά της Ρωσίας σε συνδυασμό με τις αλλεπάλληλες κυρώσεις της Δύσης σε βάρος της. Αρκετοί είναι αυτοί που βλέπουν τη νίκη του Πούτιν ως νίκη κατά της παγκοσμιοποίησης. Η Ρωσία, ανέκαθεν παρέμενε αυτάρκης από οικονομική άποψη, δεδομένης της παραγωγής και εξαγωγής σιτηρών και φυσικού αερίου, καθώς και η επιχείρηση αντικατάστασης των McDonald’s της Ρωσίας με παραδοσιακό ρωσικό φαγητό (πελμένι). Η έμφαση της στην παραγωγική δραστηριότητα και ευημερία, ήταν και ο βασικός λόγος που δεν επηρεάστηκε από τις δυτικές κυρώσεις (οι οποίες μάλλον την ίδια την Δύση πλήττουν).
Μπορεί η Δύση να αποκρούει στην παρούσα φάση τον ρωσικό πολιτισμό, όπως φαίνεται από τις ακυρώσεις ρωσικών παραστάσεων συμπεριλαμβανομένου του ρωσικού μπαλέτου, όμως η Ρωσία επιδιώκει με αφορμή τον στιγματισμό της από την Ευρώπη να στραφεί προς τον απομονωτισμό και την πλήρη απομάκρυνση από τις δυτικοευρωπαϊκές εκφυλιστικές αρχές –όπως τις χαρακτηρίζει- και να ενδυναμώσει τις παραδοσιακές της αξίες, όπως την ακράδαντη ορθόδοξη πίστη, την υπεράσπιση της ιστορίας και τον πατριωτισμό, που πάντα αποτελούσαν σταθερές της ρωσικής αυτοκρατορίας.
Η λεγόμενη αυτή «συντηρητική επανάσταση», στοχεύει όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας με την «κάθαρση» των ρώσων καλλιτεχνών αντιφρονούντων που τάσσονται δημόσια κατά της επιχείρησης στην Ουκρανία. Στην μαύρη λίστα μπήκαν περίπου 40 καλλιτέχνες της ροκ μουσικής, μεταξύ των οποίων ο μουσικός Γιούρι Σεβτσούκ, όταν στη διάρκεια της συναυλίας του τον Μάιο, κατηγόρησε το Κρεμλίνο «ότι σκοτώνει τους νέους ρώσους και ουκρανούς». Συν τοις άλλοις, τον Ιούλιο ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος «Δίκαιη Ρωσία» και υποστηρικτής του Κρεμλίνου, ζήτησε την κατάρτιση «λευκής λίστας πατριωτών καλλιτεχνών» ώστε να εξακριβωθεί ποιοι είναι σήμερα με την ρώσικη τέχνη», δηλώσεις που θα λέγαμε ότι θυμίζουν εποχές Σοβιετικής Ένωσης. Η κυβέρνηση μάλιστα εξέδωσε διάταγμα στα θέατρα να πειθαρχήσουν. Έτσι λοιπόν, η Ρωσία ματαίωσε τα συμβόλαια με τους διευθυντές τριών θεάτρων του Νέου Δράματος, οι οποίοι αποδοκιμάζουν την επίθεση στην Ουκρανία. Αποτέλεσμα αυτού, είναι η επιστροφή του ρωσικού θεάτρου στις χαλαρωτικές κωμωδίες, ο κινηματογράφος στους παλαιούς κλασικούς και τα μουσεία στις ισορροπημένες εκθέσεις, διότι ο κόσμος δεν προτιμά πια την προκλητική μεταμοντέρνα τέχνη, αλλά την ήρεμη, ποιοτική και καθησυχαστική.
Την απόφαση αυτή χαιρετίζει ο ρώσικος τύπος, συγκεκριμένα η Όλγκα Αντρέεβα του ρωσικού εβδομαδιαίου συντηρητικού περιοδικού Teatr λέγοντας πως «μετά από 30 χρόνια φιλοδυτικού φιλελευθερισμού, μια συντηρητική επανάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ρωσία. Είναι η στιγμή της αλήθειας, για την Ρωσία στον αιώνιο αγώνα ανάμεσα στους δυτικιστές και τους σλαβόφιλους που έχει τις ρίζες της στον 19ο αιώνα. μεταξύ του καλλιτεχνικού κόσμου, ο ηθοποιός Σεργκέι Μπεζρούκοφ, εξέφρασε την επιδοκιμασία του να ωφεληθεί το κράτος από την απομόνωση και να επιστρέψει στις παραδόσεις. «Μπορεί να μην μπορούμε να γυρίσουμε στην ΕΣΣΔ, αλλά μπορούμε να δώσουμε μια πεποίθηση στη Ρωσία και να μην περιφρονούμε τις αληθινές μας αξίες. Η λέξη πατριώτης, δεν πρέπει να θεωρείται πια βρισιά» υποστήριξε χαρακτηριστικά.
Χαρακτηριστικό σύμβολο μάλιστα της συντηρητικής αυτής στροφής, είναι η αντικατάσταση του μνημείου του αγνώστου στρατιώτη του αετώματος του θεάτρου Μπολσόι, με τον Θεό Απόλλωνα, στο νέο χαρτονόμισμα των 100 ρουβλίων.
Η στάση αυτή της Ρωσίας, πέρα από συντηρητική επανάσταση στο εσωτερικό, αποτελεί ισχυρή πολιτιστική διπλωματία, δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα στους έξω, ιδίως στην Δύση μέσω του οποίου προβάλλει και υπερασπίζεται σθεναρά τις αξίες της προβάλλοντας κατά αυτό τον τρόπο τις αξιώσεις της, εμφανιζόμενη αποφασισμένη όχι απλώς να μην υποκύψει στους δυτικούς εκβιασμούς, αλλά να αποκοπεί πλήρως πολιτισμικά αναγεννώντας την Ρωσική αυτοκρατορία.
